Carel Willink (1900-1983) woonde bijna heel zijn leven in het gebied rondom het Rijksmuseum. De wereld waarin hij leefde, veranderde hij soms in een wereld die hij schilderde. Hij maakte foto’s van allerlei huizen en beelden in zijn nabije omgeving en gebruikte die in zijn atelier voor een compositie. Daarin zijn elementen uit de werkelijkheid aangevuld met zijn fantasie. Amsterdam door de ogen van Carel Willink toont zijn foto’s en de schilderijen die hij ervan maakte. Zijn biograaf
Rémon van Gemeren maakt een wandeling langs de plekken waar Willink inspiratie vond en waar hij woonde. Daarbij vertelt hij hoe Willink werkte en waar het in zijn schilderijen om draaide: een uiting van zijn liefde voor de zichtbare wereld, die hem houvast gaf in een bestaan dat verder nogal mysterieus, absurd en uitzichtloos was.
