Albert Camus noemde de Frans-Joodse filosofe Simone Weil 'de enige grote geest van onze tijd'. Haar denken is vooral bekend uit postume publicaties, want ze stierf erg jong (op 34-jarige leeftijd) aan tuberculose.
Dit boek verzamelt voor het eerst de laatste essays van Simone Weil in Nederlandse vertaling. Het zijn de teksten die ontstonden tijdens haar verblijf in Engeland, waar ze ook zou overlijden, onder de barre omstandigheden van de Tweede Wereldoorlog.
Het zijn aangrijpende essays, die onder meer handelen over de menselijke waardigheid, de betekenis van rechtvaardigheid onder de onmenselijke omstandigheden van de nazibezetting, de theorie van de sacramenten, en veel meer.
De selectie van de essays kwam tot stand in samenwerking met Jacques Graste. Het nawoord schreef Mariëtte Willemsen, docente ethiek en moderne filosofie aan Amsterdam University College.
