Etty Hillesum begon haar dagboek op 9 maart 1941. Zittend voor het raam van haar kamer aan het Museumplein in Amsterdam schreef zij een indrukwekkend en universeel werk. Met haar intelligente en sensitieve geest wist zij zich te verheffen boven de terreur die zich overal om haar heen voltrok. Wanneer Etty ten slotte in kamp Westerbork terechtkomt, wordt zij geconfronteerd met de verschrikking van de wekelijkse transporten naar 'het Oosten'. Daar schrijft zij de brieven die getuigen van een radicale ethiek en bewogenheid met anderen. Met haar sublieme literaire talent richt zij een monument op voor Westerbork. Hillesums werk heeft moeiteloos de tijd weten te doorstaan. Zij wordt herkend als een vrouw die het barbarendom het hoofd bood, zonder zelf in wanhoop en haat ten onder te gaan. De stem die klinkt uit haar dagboeken, de liefde, haar onverstoorbare geloof in de menselijke mogelijkheden, haar intens beleden en beleefde vriendschappen, en haar unieke geest hebben inmiddels miljoenen lezers over de hele wereld bereikt.