Fik Meijer laat zien hoe de keizers in hun laatste levensdagen op hun naderend einde reageren. Sommige, onder wie Marcus Aurelius en Septimius Severus, zagen de dood standvastig onder ogen, verzoend met de tijdelijkheid van het bestaan. Keizers als Nero en Heliogabalus meenden dat ze een god waren, maar daar dachten de meeste Romeinen toch anders over. De krankzinnige Caligula werd vermoord na een theaterbezoek en Caracalla terwijl hij stond te urineren. Van sommige keizers was de dood nog gruwelijker: Caesar werd door drieëntwintig messteken geveld, Vitellius werd na langdurige foltering met een vleeshaak de Tiber in getrokken.
Keizers sterven niet in bed is een genot om te lezen, en door zijn volledigheid ook bijzonder handig als naslagwerk.