Kind & Jeugd

Hoewel dit boek al weer eventjes uit is, ga ik het toch kiezen als Maandtip. Waarom? Omdat de zomer voor de deur staat en dit zonder twijfel één van de leukste boeken voor de zomervakantie is. Het is erg grappig, spannend en avontuurlijk. Een verhaal dat je echt voor je plezier zult lezen.

Rhona is een buitenbeentje, een meisje dat nergens in uitblinkt. Totdat ze onder een struik een vossenpels vindt. Waarom ze in een struik kruipt en waarom ze een oude, vieze pels omdoet, moet je zelf maar ontdekken. Maar als ze die cape draagt, krijgt ze bijzondere krachten. Ze durft ineens van alles en ze ziet allemaal magische wezens.

De pels is oorspronkelijk van Kitsune, een magische wezen dat op het punt staat te verdwijnen. Rhona erft de pels, zodat ze een belangrijke opdracht kan uitvoeren. Ooit leefden mensen, dieren, planten, magische wezens en goden samen. Helaas zijn de mensen veranderd en hebben ze het contact met de anderen verloren. Het gevolg hiervan is dat de balans in de natuur helemaal weg is en langzamerhand alle wezens dreigen te verdwijnen.

Geen nood, want nu is Rhona de nieuwe Sloddervos. Zij gaat alles weer rechtzetten. Er is alleen één heel klein probleempje. Ze heeft totaal geen idee hoe ze dat moet doen. En de magische wezens geloven niet dat het haar gaat lukken, dus uit die hoek hoeft ze ook al geen hulp te verwachten. Maar als ze dit niet kan oplossen, dan betekent dat het einde van… tja, hoe zal ik het zeggen… ALLES!!! Nou dat is toch best wel duidelijk, hè? Zal het haar lukken om de wereld te redden?

Erg leuk gegeven is dat de lezer vanaf het begin door Rhona wordt meegenomen in het verhaal. Er gebeurt lekker veel en het is enorm grappig. Daardoor verveelt het totaal niet. De tekeningen van Wil Raymakers zijn soms heel mooi en vaak cartoonesk, waardoor het de sfeer van een graphic novel krijgt. Hiermee zul je een zeer geslaagde zomervakantie tegemoet gaan. Éen van de leukste boeken die ik in het laatste jaar gelezen heb.

Toen ik aan dit boek begon, verwachtte ik eerlijk gezegd dat het een jeugdthriller was. Dat kwam vooral door de voorkant, waarop een jongen met hoodie in het donker op straat te zien is. Maar al lezende ontdekte ik een heel ander verhaal. Een serieus en tragisch verhaal van twee kinderen die in een pleeggezin leven. Als lezer leer je ze steeds beter kennen, en ga je beseffen dat een gelukkige gezinssituatie niet altijd zo vanzelfsprekend is.

Vince moet noodgedwongen bij een pleeggezin gaan wonen. Helaas heeft hij de pech dat hij al een paar keer van gezin heeft moeten wisselen. Door een paar voorvallen staat hij bekend als een moeilijk geval, maar gaandeweg wordt het voor de lezer duidelijk dat iets anders in elkaar steek.

Zijn moeder kan niet voor hem zorgen en zijn echte vader is vertrokken toen hij vier was. Wanneer hij denkt het adres te hebben ontdekt van zijn vader, wil hij meteen daar naartoe gaan. Zijn pleegzus, die geadopteerd is, gaat met hem mee. Maar de reis loopt heel moeizaam en al snel stapelen de problemen zich op.

Onderweg leren de kinderen elkaar steeds beter kennen. Als pleegkinderen hebben ze veel overeen, maar is hun situatie ook zeer verschillend. Maar allebei voelen ze de pijn van het missen van hun biologische ouders. Toch leren ze door de reis een zeer belangrijke les, namelijk dat echte ouders niet alleen door bloedbanden bepaald worden.

Hoewel het verhaal naar mijn smaak soms iets te avontuurlijk wordt, is met name de wijze waarop de lezer inzicht krijgt in het leven van de kinderen heel sterk. Naar het einde toe was ik bang dat het erg kitscherig zou aflopen, maar dat bleek totaal niet te kloppen. Een erg goed en leerzaam boek, dat best nog wat langer had mogen zijn. Ik kan het echt van harte aanbevelen.