Over het boek
Ella reist door Frankrijk met als uiteindelijk doel de rivier waar zij alle vakanties van haar jeugd heeft doorgebracht. Ze wil er de dood van haar vader verwerken, maar ook nadenken over haar kindertijd, haar eerste liefdes en gebeurtenissen die bepalend zijn geweest voor haar verdere leven. Rivieren keren nooit terug is een melancholieke roman over liefde en dood, tijd en herinnering en de levenslust en verbeeldingskracht van de kindertijd.
Joke J. Hermsen (1961) studeerde filosofie en letteren in Amsterdam en Parijs. Zij publiceerde diverse artikelen over contemporaine filosofie en literatuur. Gedurende enkele jaren woonde zij afwisselend in Nederland en Frankrijk. In 1993 promoveerde Hermsen aan de Rijksuniversiteit Utrecht op de literair-filosofische ideeëngeschiedenis Nomadisch narcisme. In 1998 debuteerde zij bij De Arbeiderspers met Het dameoffer, een paar jaar later gevolgd door Tweeduister(2001), een roman over de Engelse kunstenaarsgroep Bloomsbury. Haar essaybundel Heimwee naar de mens (2003) werd genomineerd voor de Socrates-wisselbeker, het beste filosofische boek van 2003. Haar derde roman De profielschets, is een satirische roman die voor een belangrijk deel in academisch filosofische kringen speelt. In 2008 verscheen De liefde dus, een historische roman over Belle van Zuylen, die op de longlist voor de Libris Literatuurprijs 2009 stond.
In 2007 won Joke J. Hermsen samen met kunstenaar Jaap de Jonge de Martin van Amerongen publieksprijs voor een elektronisch essay.
Van de essaybundel Stil de tijd werden 35.000 exemplaren verkocht, in 2011 werd dit boek bekroond met de Jan Hanlo Essayprijs.
Voor haar volledige oeuvre ontving Joke J. Hermsen in 2009 de Halewijnprijs.
1998: Het dameoffer (roman)
2001: Tweeduister (roman)
2003: Heimwee naar de mens (essays over kunst, literatuur en filosofie)
2004: De profielschets (roman)
2008: De liefde dus (roman)
2009: Stil de tijd (essay)
2010: Windstilte van de ziel
2012: Blindgangers
2013: Kairos, een nieuwe bevlogenheid
