Kinderboek van de Maand

Hoewel de meeste schrijvers het allerliefst een klassieker zouden willen schrijven die over dertig jaar nog flink verkoopt, bestaan er gelukkig ook verhalen die duidelijk voor nu bedoeld zijn. ‘De TikTok Challenge’ is een modern verhaal dat zich richt op hedendaagse jonge lezers, die dol zijn op het maken van korte filmpjes voor deze populaire app.
Als Nova voor een schoolopdracht een TikTok-filmpje maakt, blijkt ze daar flink wat talent voor te hebben. In zeer korte tijd heeft ze een enorme hoeveelheid likes. Het enige probleem is dat haar moeder helemaal niets moet hebben van internet. Wanneer ze erachter komt dat Nova een filmpje heeft geplaatst, moet Nova alles van haar telefoon verwijderen en beloven hiermee op te houden.
Maar wanneer de klas meedoet aan een TikTok Challenge, staat ze voor een dilemma. Ze wil niets liever dan meedoen. Ze besluit de anderen achter de schermen te helpen met hun filmpjes. Maar stiekem maakt ze onder een schuilnaam zelf ook een filmpje. Ze blijkt een enorme hit en haar filmpje wordt massaal nagemaakt. Wanneer de challenge steeds dichter bij de finale komt en Nova met haar filmpjes hit na hit scoort, wordt het steeds lastiger. Als de situatie ook nog eens uit de hand loopt, staat Nova voor een enorm probleem. Hoe kan ze haar deelname geheimhouden en wat moet ze doen als blijkt dat er iets heel vreemds met de challenge aan de hand is?
‘De TikTok Challenge’ leest lekker vlot. De hoofdstukjes zijn (TikTok)kort en de illustraties zijn helemaal in stijl. Je krijgt haast zin om zelf filmpjes te gaan maken. En naar het einde toe wordt het zelfs een klein beetje spannend. Een lekker boek dat zeker ook geschikt is voor de wat moeilijkere lezer.

Dat Edward van de Vendel een alleskunner is, was mij al bekend. Maar met dit prachtige sprookje weet zelfs hij me te verrassen. Zelf beschrijft hij dit als een graphic novel, een term dat naar mijn mening tegenwoordig iets te makkelijk aan allerlei boeken wordt opgehangen. ‘Het bamboemeisje’ is zeker geen graphic novel, maar wel een prachtig uitgevoerd prentenboek met soms adembenemend mooie illustraties van Mattias de Leeuw.
Vanaf de maan kijkt een meisje door een telescoop naar een bamboesnijder en zijn vrouw. Zij zijn al erg oud. Hun liefste wens is om een kind te krijgen. Op een dag komt hun wens uit, want in een sprookje kun je alles verwachten. Tussen het bamboe vindt de bamboesnijder een heel klein meisje. Al snel groeit Jie, genoemd naar het eerste woord dat ze sprak, op tot een mooie jongedame. Alle vrijgezelle mannen willen met haar trouwen, maar Jie wijst vanwege een geheime reden elk verzoek af. Zij bedenkt voor elke kandidaat een onmogelijke opdracht, waaraan deze eerst moet voldoen. Dan zoekt de nieuwe keizer een echtgenote. Hij heeft bepaald dat Jie dat moet worden. Toch kan Jie zelfs voor de keizer geen uitzondering maken. Maar hoe zeg je nee tegen zo’n belangrijk persoon? En wat moet ze doen als ze uiteindelijk toch de liefde van haar leven vindt?
‘Het Bamboemeisje’ is een filosofisch sprookje. Ondanks dat het verhaal in combinatie met de vele afbeeldingen vlot leest, vraagt het vooral naar het einde toe enige aandacht. Juist daarom is het niet zo geschikt voor al te jonge lezers. Ongetwijfeld zal het ook menig volwassen lezer zeer aanspreken. Hoe dan ook, dit is opnieuw een pareltje voor in de boekenkast..

Als kind was ik al dol op sprookjes en dierenverhalen. Het is een liefde dat nooit weggegaan is. In mijn jeugd had ik twee favoriete dierenfiguren, namelijk de apengod Sun Wukong en de spin Anansi. Wat me vooral in hen aansprak was de combinatie van sluwheid, brutaliteit, en een hart van goud. Nog steeds behoren zij tot mijn lievelingspersonages. Daarom ben ik erg blij met de hernieuwde aandacht voor de verhalen van Anansi. .
‘Sterker dan Olifant’ is één van de bekendste Anansi-vertellingen. Wanneer Anansi op zoek gaat naar lekkere bananen om chips te maken, hoort hij een walvismoeder treuren. Zij is haar kind kwijt. Wanneer Anansi haar helpt, belooft zij voor hem klaar te staan wanneer dat nodig is.
Eindelijk kan Anansi de lekkere bananen pakken, maar voordat hij de kans krijgt, plukt een olifant de bananen onder zijn neus weg. De spin is zo boos, dat hij het de olifant betaald wil zetten. Maar een kleine spin kan het toch nooit opnemen tegen het sterkste dier op land? Tenzij die spin Anansi heet. Hoe hij de olifant te pakken neemt, moet je zelf maar ontdekken. Maar ik wil wel verklappen dat het heel erg grappig wordt. De illustraties zijn kleurrijk en erg vrolijk. Zelfs na een paar keer herlezen gaat dit prentenboek me niet vervelen. Vooral de gezichtsuitdrukkingen zijn zeer grappig. Anansi is een mooi startpunt om de jongste generatie bekend te maken met de rijkdom aan verhalen uit andere delen van de wereld.

Zo langzamerhand lijkt een omslag van Linde Faas een keurmerk te worden voor succes. Zij is naast haar eigen werk vooral bekend als de vaste illustrator van Pieter Koolwijk. Ook dit boek van Marlies Slegers blijkt weer een topper te zijn. Op zeer goede wijze beschrijft Marlies hoe een kind een traumatische ervaring verwerkt. Het proces van ontkenning naar acceptatie komt zeer goed uit de verf. Vooral de vergelijking van de ziekte met de boktor vond ik persoonlijk briljant.
Voor Pelle en zijn moeder staat de wereld al een jaar stil. Sinds de dood van zijn vader weten ze niet zo goed hoe ze verder moeten. Pelle zit vol opgekropte woede en zijn moeder is helemaal lamgeslagen. Maar dan komt er hulp uit onverwachte hoek. Pelle krijgt een schoenendoos met briefjes van zijn vader. Het is de bedoeling dat hij elke week één briefje open maakt. .
Pelle weet in eerste instantie niet zo goed wat hij hiermee moet, maar al snel blijken de briefjes van grote invloed te zijn. Dankzij de opdrachten van zijn vader krijgen Pelle en zijn moeder weer grip op hun leven. Ze leren nieuwe mensen kennen en de wereld gaat langzaam weer draaien. Maar dan gebeurt er iets dramatisch, en alle woede in Pelle vindt eindelijk een weg naar buiten. Briefjes voor Pelle is een verhaal over rouwen en helen. Tijdens het lezen heb ik gehuild en gelachen, ben ik boos geworden en voelde ik zelfs frustratie. Maar het boek heeft ook humor. Want zelfs als alles tegenzit, zijn er leuke momenten en ervaringen. Zo moest ik bijvoorbeeld erg lachen om het buurmeisje Bloem, die vol streken zit maar eigenlijk heel lief is. Marlies Slegers levert met dit boek een parel voor elke boekenkast.

Toen ik aan dit boek begon, waren de verwachtingen hooggespannen. Ik zag dit als de opvolger van ‘Hendrick, de Hollandsche Indiaan’, die de Thea Beckmanprijs gewonnen heeft. Het goede nieuws is, dat de verwachtingen volledig waar zijn gemaakt. Historisch, realistisch, avontuurlijk, en twee hoofdpersonen met zowel goede als slechte kanten. Ik heb dit met enorm veel plezier gelezen. Een boek dat de achtergebleven leegte na het wegvallen van Rob Ruggenberg weer een beetje opvult. Het is 1619 en Tisquantum keert na vijf jaar slavernij in Europa terug, om te ontdekken dat hij de laatste is van zijn stam. Een jaar later bereiden William en een groep streng gelovige protestanten zich voor om vanuit Leiden te vertrekken naar het beloofde land. Zij zullen later bekend staan als de Pilgrims, die met de Mayflower naar Noord-Amerika vertrokken om daar de basis te leggen voor de huidige VS. Na flink wat tegenslagen komen zij ziek, hongerig en dorstig aan in een ruig land. Daar moeten zij zo snel mogelijk vriendschap sluiten met de wilden.

Hierin is een belangrijke rol weggelegd voor Tisquantum, die ondertussen de slaaf is geworden van de Masasoit, de stamhoofd der stamhoofden. Hij kent de taal en gebruiken van de withuiden. Maar als enige tolk tussen de verschillende stammen en de Pilgrims heeft hij een bijzondere positie met veel macht. Wanneer hij de verschillende partijen tegen elkaar uit speelt om er zelf beter van te worden, ontstaat er een levensgevaarlijke situatie voor de Pilgrims. Hoewel het hier om een verzonnen verhaal gaat, is het wel op ware feiten gebaseerd. Veel personages hebben echt bestaan. Wat mij vooral aanspreekt is hoe realistisch het beschreven is. Geen heldhaftige avonturen, maar harde realiteit. Je proeft de onzekerheid, angst en wanhoop van de groep mensen, die volledig op zichzelf staan. Iedereen neemt goede en foute beslissingen en één van de grote vragen in dit verhaal is dan ook hoever je kunt of mag gaan voor het grotere belang. Ik hoop van harte dat we nog veel meer van dit soort boeken gaan zien. Bianca Mastenbroek springt hiermee in een gat, die wat mij betreft nog flink gevuld mag worden. .

Mensen die mij wat beter kennen, weten dat ik niet altijd zo braaf ben. Sterker nog, brave mensen zijn vaak oersaai. Ze zeggen op alles ja en gaan er nooit eens tegenin. Geeuw! Dan heb ik liever zo iemand als Konijn. Hij zegt ‘Nee!’ en besluit lekker zelf wat hij doet. Want een eigenwijs konijn weet zelf wel wat die wil.
‘Ik sta niet op.’ Maar daar hangen zijn lievelingskleren. ‘Ik wil niet ontbijten.’ Maar die wortels zien er wel heel lekker uit. ‘Ik wil niet buitenspelen.’ Maar dan kan hij wel zijn blauwe laarsjes aantrekken. Op alles wat moeder voorstelt, is zijn antwoord nee. Maar stiekem weet ze eigenlijk best wel goed wat Konijn leuk en lekker vindt. Toch is er één ding waar hij nooit ‘Nee!’ op zal zeggen, want dat is het allerleukste en allerfijnste wat er bestaat. Wat dat is? Dat moet je zelf ontdekken, want dat ga ik niet verklappen. Echt niet? NEE! .
‘Nee! zei konijn’ is een erg leuk prentenboek, met grappige teksten en plaatjes. Een heerlijk boek om samen met je kind te lezen en na afloop nog even dat allerleukste en allerfijnste samen doen. Want daar zegt geen enkel kind nee tegen.

De categorie 7+ wordt weer verwend met een ijzersterke titel. Meneer Sleutelbeen is avontuurlijk, grappig en heel erg mooi geïllustreerd. Een boek dat je heel makkelijk in één keer helemaal uitleest. Ik heb het in ieder geval met een hele grote glimlach achter elkaar doorgelezen.
Ben Bunsen heeft helemaal geen vrienden. Hoewel, dat is niet helemaal waar. Wauw is zijn allerbeste en allerenigste vriend. Maar Wauw is ook een fantasievriend, en bestaat dus alleen in Ben’s gedachten. Wanneer Ben jarig is, worden alle kinderen uit zijn klas uitgenodigd. Als niemand op komt dagen, rent Ben doodongelukkig naar de dichtbij gelegen zee. Hier wenst hij vuriger dan ooit dat zijn vriendje Wauw echt wordt. Maar zoals dat met wensen gaat, je weet maar nooit wat daar van komt. Want ineens staat Wauw voor hem in levende lijve.
‘ Natuurlijk is dit allemaal heel vreemd, maar het wordt nog gekker. Want als er een skelet, genaamd meneer Sleutelbeen en met tien sleutels in plaats van vingers, achter je aan zit, dan wordt het toch wel een beetje raar. Meneer Sleutelbeen moet gevaarlijke tot leven gekomen fantasievrienden opsporen en uit de weg ruimen. En Wauw is volgens hem heel gevaarlijk. Maar Ben is dat helemaal niet met hem eens. Als er ineens een paar vergeten ‘vrienden’ uit het verleden opduiken, dan loopt alles snel uit de hand. Misschien had meneer Sleutelbeen niet helemaal ongelijk en blijkt een werkelijk geworden fantasievriend toch gevaarlijker dan gedacht. Maar soms komt dat gevaar uit een heel andere hoek.
Dit is een heerlijk boek vol met allerlei bijzondere figuren, gekke situaties en lekker veel puinhoop. De illustraties maken het allemaal nog leuker. Dit belooft het begin van een geweldige serie te worden, waarin nog van alles kan gebeuren..

Dit boek stond al langere tijd op mijn lijstje van boeken die ik persé wil lezen. Een stukje Zeeuwse geschiedenis en iets met zee en zeemeerminnen. Genoeg om mij nieuwsgierig te maken. En wat een dijk van een boek blijkt het te zijn. Ondanks dat het iets langer uit is, moet ik hier een tip van de maand van maken. Minder verdient dit boek gewoon niet.

Het verhaal speelt zich af in Bruinisse, waar ooit de grootste mosselvissersvloot lag. De ouderloze Janna verhuist van Rotterdam naar dit vissersdorp, waar haar oom woont. Haar ogen hebben de kleur van een storm op zee en regelmatig heeft zij dagdromen waarin zij als zeemeermin getuige is van de vernietiging van de vloot. Haar tante lijkt in eerste instantie niets van Janna te moeten hebben. Ze gaat nooit het huis uit en iets uit het verleden heeft haar getraumatiseerd. Maar al snel ontdekt Janna, dat haar tante en de stugge inwoners van Bruinisse heel wat warmer zijn dan ze aan de buitenkant laten zien. .

Wanneer ze stiekem meevaart op het schip van haar oom, leert ze enorm veel over het vissersbestaan. Het is een hard leven, maar met heel veel mooie kanten. Vanaf dan is Janna werkelijk thuisgekomen in Bruinisse. Maar toch droomt ze nog steeds over de zeemeermin en de storm. Het is alsof er een grote ramp staat te wachten. Is het slechts fantasie of de voorbode van iets groots? .

‘Meerminnen verdrinken niet’ is een oester waar een flinke parel in blijkt te zitten. Een stukje Nederland dat grotendeels verdwenen is, komt op nuchter sentimentele wijze weer tot leven. Een vergelijking met de geweldige Clara-trilogie van Fisscher/Feller is snel gemaakt, maar het roept bij mij ook de sfeer van Maarten ‘t Hart op. Kortom, een zeer bijzonder jeugdboek dat veel gelezen mag worden.

De auteurs van de eerste maandtip zijn rustig legendarisch te noemen. Monkie, Woeste Willem, Van mug tot olifant, wie herkent deze titels niet? Met ‘Dikke vriendjes’ hebben ze opnieuw een toptitel afgeleverd. Zoals we van het Schubert-duo mogen verwachten, zit het weer vol mooie illustraties. En dit keer zit er ook lekker veel humor in.

Twee broertjes zijn ook dikke vriendjes. Ze besluiten op avontuur te gaan, want er is niets wat ze niet durven. Ze gaan de hoogste berg beklimmen, over de breedste en diepste kloof springen, en pootjebaden in de woeligste zee. En al is de uitdaging nog zo groot, de twee kleine helden vinden wel een weg.

De dialogen zijn lekker vlot en erg grappig. Vooral de wijze waarop problemen worden  opgepakt, is soms erg hilarisch. En naar het einde toe wordt het zelfs nog een beetje spannend. 

Jaco Jacobs is een grootheid in zijn thuisland Zuid-Afrika. Hij heeft in de afgelopen jaren bijna alle belangrijke prijzen voor jeugdliteratuur gewonnen. Ook dit verhaal is bekroond.
Marnus is een beetje het sulletje van het gezin. Zijn oudere broer Donovan blinkt uit in sporten en ligt goed bij de meisjes en zijn jongere broer Adrian is nogal gewetenloos en weet overal geld uit te slaan. Marnus valt bij niemand op en moet zelfs door een sluwe truc van Adrian de hele vakantie klusjes doen voor zijn broertje. Wanneer Leila aan zijn deur komt met een petitie om een boom in het park te redden, besluit hij met haar mee te gaan naar het park.
Wanneer de mannen van de gemeente langskomen om de boom om te zagen, klimt Leila in de boom. In een opwelling besluit Marnus achter haar aan te gaan. Zolang zij tussen de takken zitten, kunnen de mannen niks doen. Maar na enige tijd slaat bij Marnus de twijfel toe. Want hoelang moeten ze daar blijven zitten? En wat zullen zijn ouders er wel niet van zeggen? En waarom wil Leila toch zo graag deze boom redden?
Het is knap hoe Jaco Jacobs op haast luchtige wijze volwassen thema’s neerzet in een jeugdboek. Door het verhaal heen gebeurt er van alles. De kinderen krijgen aandacht van een lokale krant, waardoor de actie nogal uit de hand dreigt te lopen. Want wanneer allerlei volwassenen zich ermee gaan bemoeien, spelen er ineens hele andere motieven een rol. En dan is er John Carelse, de beheerder van de rolbalclub, die een beetje waakt over de kinderen. Hij vertelt het tragische verhaal van zijn broer, waarmee meteen een belangrijk stuk geschiedenis over de apartheid voorbij komt.

Wie kent ze niet? De discussies over ontlezing bij jongeren. Maar hoeveel boeken verschijnen er nu eigenlijk, die dicht bij de belevingswereld van de groep lezers staan? Met ‘Doe of sterf’ wordt nu eindelijk weer eens antwoord gegeven op die vraag.

Donnie heeft één passie, namelijk rappen. Hij luistert ernaar, maar schrijft en rapt ook zelf. Zijn grote voorbeeld is Empa-T. Helaas wil zijn vader er niets van weten. Sinds de dood van zijn moeder en een geheimzinnig voorval met zijn broer Dylan, lijkt zijn vader sowieso nogal de weg kwijt te zijn. Donnie voelt zich in ieder geval niet gezien en begrepen.

Wanneer hij voor een spreekbeurt gebruik maakt van zijn talent voor rappen, valt hij op bij zijn klasgenoot Moustafa. Deze introduceert hem in de rapwereld van het Donderplein, waar een groep jongeren samenkomen om battles te houden. Voor het eerst krijgt Donnie de kans om op te vallen. Helaas valt hij ook op bij Snake, een jongen die weinig goeds in zich heeft. De grote vraag is hoever Donnie bereid is te gaan voor zijn grote passie.

Het verhaal is lekker vlot geschreven. Het is niet zo lang, en daarom zeer aantrekkelijk voor minder enthousiaste lezers. De lezer blijft voortdurend binnen de belevingswereld van Donnie. Daardoor is het ook herkenbaar voor jongeren. Het niet begrepen worden door volwassenen, de onderlinge rivaliteit, de behoefte om als jongere gezien te worden en zelfs de ervaring van een eerste liefde. Allemaal thema’s waar pubers ooit mee te maken krijgen. En zelfs als je niets hebt met rappen, is het boeiend om te lezen. Dit boek is ook zeer geschikt om klassikaal te behandelen.