Vier gelukkige kinderen verliezen hun vader bij een verkeersongeluk. Hun verwende moeder wendt zich in wanhoop tot haar ouders, die haar hebben onterfd toen zij vijftien jaar geleden wegliep om met een halfoom te trouwen. Zo verhuizen de kinderen in het holst van de nacht naar het riante landgoed van hun grootouders. Ze worden verstopt op een donkere, muffe zolder en moeten daar blijven tot de ongelooflijk rijke grootvader is gestorven. Dat is slechts een kwestie van dagen, volgens de moeder. Maar dagen worden maanden en uiteindelijk jaren en nog steets gaat de zieke oude man niet dood. De wegkwijnende kinderen worden 'verzorgd' door de grootmoeder, die hen kwelt en vernedert. De twee oudste kinderen naderen de volwassenheid, worstelen met nieuwe verlangens en begeertes. En dan ziet de oude grootmoeder haar kans schoon. Wrekend... en moordzuchtig.
In dit boek ontwaart de sociaal psycholoog Jonathan Haidt een pijnlijke paradox: terwijl we onze kinderen in de fysieke wereld steeds meer beschermen, laten we ze in de digitale wereld vogelvrij. Haidt laat zien dat deze ontwikkeling en de opkomst van sociale media hebben geleid tot een enorme stijging in het aantal mentale problemen onder tieners en jongeren. Denk hierbij vooral aan klachten als angststoornissen, depressies en zelfmutilatie.
In dit boek ontwaart de sociaal psycholoog Jonathan Haidt een pijnlijke paradox: terwijl we onze kinderen in de fysieke wereld steeds meer beschermen, laten we ze in de digitale wereld vogelvrij. Haidt laat zien dat deze ontwikkeling en de opkomst van sociale media hebben geleid tot een enorme stijging in het aantal mentale problemen onder tieners en jongeren. Denk hierbij vooral aan klachten als angststoornissen, depressies en zelfmutilatie.
