In de jaren zeventig brachten hartverscheurende tv-beelden over de situatie van Vietnamese oorlogswezen en gemengdbloedige Zuid-Koreaanse kinderen een golf van medeleven teweeg. Met groot enthousiasme ging men aan de slag om deze kinderen in Nederland een beter leven te bieden. In de jaren tachtig kwamen echter de eerste scheurtjes in de roze adoptiewolk. Een aantal adoptieouders verhaalde over ernstige problemen bij de opvoeding van hun kinderen. In de jaren negentig lieten geadopteerden zelf meer van zich horen en verenigden zich. Er verschenen berichten in de media over misstanden bij buitenlandse bemiddelaars. Voor ouders en geadopteerden waren het pijnlijke berichten.
Emeritus hoogleraar Adoptie René Hoksbergen schetst aan de hand van vijf generaties adoptieouders en twee generaties geadopteerden een evenwichtig beeld van de ontwikkelingen in de afgelopen zestig jaar. Ook de moderne voortplantingspraktijk, waarbij sprake is van verborgen adoptie, komt aan bod.
'Kinderen die niet konden blijven' is een uniek document, van grote waarde voor geadopteerden, hun ouders en voor allen die in adoptie geïnteresseerd zijn.
