Elke Nederlandse nieuwsconsument staat bloot aan een wijdverbreid maar lang verzwegen fenomeen: emotionele betrokkenheid van de media, met partijdigheid tot gevolg. Het veelzeggendste voorbeeld daarvan is de berichtgeving over Palestina. Vooral als het daarover gaat worden de anders zo strikt nageleefde ambachtelijke journalistieke mores en conventies bij het proces van vrije nieuwsgaring en berichtgeving overboord gezet.
Door deze activistische methode wordt het publiek al meer dan veertig jaar beetgenomen; het laat zich een onvolledig en eenzijdig journalistiek verhaal opdienen. En hoe kan het ook anders? Waarom zouden lezers, kijkers en luisteraars twijfelen aan een vertrouwd beeld dat hun decennialang is voorgehouden?
Els van Diggele zocht al geruime tijd naar bewijs voor de praktijken van deze misleidingsindustrie. Tot ze geheel onverwachts met haar neus in de boter viel, en wel op de redactie van het liberale NRC Handelsblad.
