Met elke laag verf of strook behang die wordt aangebracht vullen nieuwe dromen, ambities en herinneringen de ruimtes in een gebouw. Totdat de laatste bewoner of werknemer de deur achter zich dichttrekt. Vanaf dat moment gaat de natuur, ongehinderd door een narratief, een alliantie aan met verpulverde verf en afbladderende kalk. In Hier woont alleen de tijd brengen Maarten Slagboom en zijn dochter Billie Slagboom gebouwen in beeld die door alles en iedereen zijn achtergelaten. Ze treffen er een zone van de verbeelding aan die het particuliere ver ontstijgt, een zone waar je je even nietig als levenslustig voelt. Want nergens is het leven meer aanwezig dan waar het is verdwenen.
Maarten Slagboom (1970) is journalist en werkt als eindredacteur voor de VPRO (Made in Europe, Stuk, De Hokjesman). Billie Slagboom (2001) is student Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam.
”Voor de lens van Maarten en Billie worden de huizen en fabrieken personages, die zich soms ternauwernood staande weten te houden onder het gewicht van de vele verhalen die ze met zich meedragen.” – Het Financieele Dagblad
”Geen griezelfoto’s maar verstilde, gelaagde beelden bij daglicht. Langzaam voortkruipende tijd. Het komt magisch over, verslavend ook, dit zoeken naar bewoningssporen in ruïnes. Onwillekeurig houd je je adem in. Een en al verval… maar droevig, nee, dat word je er niet van, gek genoeg.” – Nederlands Dagblad
”Deze foto’s zijn zo vol stilte en spanning dat het haast hypnotiseert. Een boek dat je behoedzaam bekijkt, met ingehouden adem, om op de pagina’s niks in te laten storten.” – Jaap Robben, schrijver.