Van de vier vrouwen met wie Willem van Oranje huwde, spreekt zijn laatste echtgenote Louise de Coligny misschien het meest tot de verbeelding. Wij kennen haar vooral als jonge weduwe, moeder van prins Frederik Hendrik, en toegewijde voogdes van De Zwijgers dochters uit zijn eerdere huwelijk. Maar Louise, geliefde dochter van de protestantse admiraal Gaspard de Coligny, was een vrouw vol inzicht en van grote politieke betekenis.
Haar leven raakte ontwricht door godsdienstoorlogen en het vroege verlies van haar beide ouders en eerste echtgenoot tijdens de Bartholomeusnacht. Met De Zwijger was ze anderhalf jaar getrouwd toen hij werd vermoord. Louise blijft echter een belangrijke politieke rol spelen, ze adviseert het landsbestuur over het te volgen beleid in Europa, weliswaar informeel, maar met succes, het Twaalfjarig Bestand komt van de grond. Louise keert terug naar Frankrijk, waar ze aan het hof van Maria de Medici tot haar dood in 1620 korte tijd verblijft. In 1621 wordt ze bijgezet in de grafkelder van Oranja-Nassau in Delft.
