We leven in een wereld vol grenzen. Voor bijna iedereen is het vanzelfsprekend dat we in een begrensd gebied wonen. Maar dat is het niet: de huidige ‘verdeling’ van de aarde is het resultaat van een langdurig proces waarin diverse staatsvormen en nationalisme en kolonialisme centraal stonden en staan.
Hans Dijkhuis gaat na hoe feitelijke geschiedenis en ideeëngeschiedenis de grenzen hebben getrokken, hoe territoriumdrift van invloed is geweest, en hij laat zien dat er altijd is gedroomd over een grenzeloze wereld. Verder bespreekt hij hoe het komt dat iemands identiteit vaak in eerste instantie bepaald wordt door zijn nationaliteit. Parallel aan de staatkundige geschiedenis loopt die van de mensheid. Ook die is verdeeld geraakt in naties, maar tegelijkertijd streefden steeds mensen naar het ideaal van één wereld voor iedereen.
