Rosemarijn Milo schrijft haar verhalen voor de achterblijvers in Nederland. In de meest uiteenlopende onderwerpen vertelt ze over haar ervaringen in Frankrijk, haar nieuwe vaderland. Die onderwerpen betreffen onder andere de geschiedenis en het aanzien van haar woonplaats Metz en omgeving, de Franse politiek, geschiedenis en cultuur. Van het hoogstpersoonlijke tot het publieke, van de meest recente ontwikkeling tot ver terug in de geschiedenis.
De verhalen bestrijken de periode van begin 2006, het jaar waarin de auteur naar Frankrijk emigreerde, tot eind 2021.
In de loop van de jaren verandert de blik op haar omgeving, maar de onderkoelde toon, nu eens met licht bijtende, dan weer met gepeperde humor, verandert niet. Haar observatie blijft scherp. Ze mag dan hopeloos verliefd zijn op Frankrijk, die liefde is niet blind.
Met een voorwoord van Caspar Visser 't Hooft: 'Rosemarijn Milo is iemand die met een vrolijke, levendige blik de dingen beschouwt. Dan worden de dingen als vanzelf de moeite van het liefhebben waard. Neem daarbij een prettige, pittige schrijfstijl – en ja, Frankrijk wordt een land om verliefd op te worden.'
