Kind & Jeugd

Peuters en kleuters, opgelet! Zijn jullie klaar voor een uitdaging? Eend staat al op jullie te wachten. Denk je dat je kunt winnen? Echt niet! Wedden van niet? O wacht, je weet natuurlijk nog niet wat de uitdaging is. Nou, hier komt die dan. Eend kan heel, heel, heel lang zijn ogen openhouden zonder ook maar één keer te knipperen. Maar als je zeker wilt weten of hij echt niet knippert, dan moet je minstens net zo lang je ogen openhouden. Helemaal tot het einde van het verhaal. Denk je dat je dat kunt?

Goed, dan gaan we beginnen. Wie het eerst knippert heeft verloren. Maar eend kan dat echt heel goed. En als je ook maar één keer je ogen even dicht doet, zal je nooit weten of eend niet stiekem ook zijn ogen dicht heeft gedaan. O ja, nog één ding. Natuurlijk mag je heel goed je best doen om eend te laten verliezen. Je mag brullen of proberen hem aan het schrikken te maken. Dus als je denkt dat het je gaat lukken, dan kunnen we beginnen. Klaar?

De eend die maar niet knipperde is hilarisch. Niet alleen vanwege zijn grappige kop, maar ook door alle manieren die voorbij komen om hem te laten knipperen. Je kunt zelfs met een beetje fantasie zelf allerlei dingen verzinnen. En je kunt het boek ook gebruiken als basis voor een spel met jonge kinderen. Kunnen ze bijvoorbeeld een heel zielig verhaal vertellen of juist een hele grappige mop? Wie kan het hardst brullen? En wie kan stiekem toch heel snel met zijn ogen knipperen, zodat die geen tel eend uit het oog verliest?

Natuurlijk kun je het ook gewoon als een grappig leesboek gebruiken. Bijvoorbeeld omdat je eigenlijk geen fantasie hebt, maar wel heel leuk kunt voorlezen. Maar het allerleukst is toch om samen met de jonge lezers te proberen om eend te betrappen. Want misschien zal je hem toch nog een keertje met zijn ogen zien knipperen. Je weet maar nooit.

Een heerlijk, vrolijk, interactief prentenboek voor een hoop lol.

Als een boek begint met een waarschuwing om de dieren in het verhaal vooral te zien als dieren, dan ben ik al erg nieuwsgierig. Wij lezers hebben nogal de neiging om alles naar ons toe te trekken en in alles iets van onszelf te zien, maar soms is een hond een hond, een vogel een vogel en een bizon een bizon. En daarmee komen we meteen tot de kern van dit verhaal.

De ogen en het onmogelijke draait namelijk om het evenwicht in de natuur. Dieren, bomen, planten, alles heeft een rol binnen het geheel. En zolang iedereen zich daar aan houdt, loopt alles min of meer op rolletjes. Maar zoals we allemaal weten: als de mens zich ermee gaat bemoeien, raakt het evenwicht uit balans. En dat heeft op iedereen effect.

Dat ontdekken ook de dieren in het park. Op het plein gaat iets gebeuren. Er wordt een groot gebouw geplaatst en daarin komen allemaal rechthoeken met kleuren en dingen. Ze lijken op dingen uit de echte wereld, maar toch ook weer niet. Vooral de wilde hond Johannes, die namens de drie gevangen bizons in de gaten houdt wat er in het park gebeurd, is enorm geboeid door die rechthoeken. Zo zeer, dat hij begint op te vallen bij de mensen.

HWanneer Johannes gevangen wordt en door de hulp van de dieren weer vrijkomt, beseft hij hoezeer hij aan zijn vrijheid hecht. Daarom besluit hij de bizons te bevrijden uit hun gevangenschap. Vanaf dat moment draait voor hem alles om de ontsnapping. Maar de grote vraag is, in wiens belang hij handelt. Is Johannes niet net als de mensen bezig om het evenwicht uit balans te brengen?

De ogen en het onmogelijke draait ook om het accepteren van anderen zoals ze zijn. In de ogen van Johannes zijn andere dieren soms erg onlogisch. Hij kan zich daar ook enorm over opwinden. Maar meestal is het beter om bij jezelf te blijven.

Een heerlijk kinderboek dat echt een genot is om te lezen. Geweldig!