Kinderboek van de Maand - Januari 2025

Ik ben een enorme fan van dit domme eekhoorntje, die iedereen aan het lachen zal krijgen

Één van de leukste prentenboeken van de afgelopen paar jaar is De Blaadjesdief. Nu is eekhoorn terug met een nieuw avontuur. En opnieuw is het een heerlijk verhaal, dat de liefhebbers van de eerdere twee delen niet zal teleurstellen.

Het is winter en eekhoorn maakt voor het eerst kennis met sneeuw. Vogel legt hem uit wat sneeuw is en dat het gras niet weg is, maar verstopt ligt onder die witte laag. Eekhoorn snapt er maar niks van. Het water is hard en glad en die witte sneeuweekhoorn staat precies op de plek waar zijn nu verdwenen hazelnoten lagen.

Net wanneer eekhoorn lol begint te krijgen in de winter, is de sneeuw weer verdwenen. Eekhoorn weet zeker dat de sneeuweekhoorn daar achter zit. Die is natuurlijk met alle sneeuw en zijn hazelnoten weggelopen.

De Sneeuwdief zit weer vol erg leuke humor. Eekhoorn is heerlijk naïef. Jonge lezers zullen daar enorm veel plezier aan beleven. Er is toch niks leukers dan slimmer te zijn dan ‘domme’ volwassenen of een domme eekhoorn. Aan het einde staan een paar korte toelichtingen, waardoor je nog iets meer kunt leren over de winter. En er is ook nog een opdracht, want kinderen worden uitgedaagd om het mysterie van de verdwenen hazelnoten op te lossen.

Ik ben een enorme fan van dit domme eekhoorntje, die iedereen aan het lachen zal krijgen.

Heerlijk magisch en zeer goed bedacht

Op een dag wordt Oscar wakker en ontdekt dat zijn ouders spoorloos verdwenen zijn. Op hun bed ligt een enorme leeuw, die net gegeten heeft en de komende twee dagen geen trek meer heeft. Dat is het begin van een geweldig verhaal, dat enigszins in de lijn ligt van de Roald Dahl-boeken. Oscar is een lieve jongen, maar hij wordt gepest door alle andere kinderen. Hij is dol op voetbal, maar de trainer wil hem niet opnemen in zijn voetbalteam. En tot overmaat van ramp is de oma van Oscar overleden. De leeuw neemt hem mee naar een museum en daar beleeft hij een zeer bijzonder avontuur. Hoewel Oscar doodsangsten uitstaat, is dit ook één van zijn spannendste ervaringen ooit. De volgende dag beleeft hij in een ander museum opnieuw een gevaarlijk avontuur, dat te maken heeft met zijn opa en een belofte van zijn oma, die ze niet meer kon volbrengen. Oscars leeuw is een zeer bijzonder verhaal, dat niet alleen avontuurlijk is, maar ook draait om een stuk familiegeschiedenis. Vooral de subtiele wijze waarop de holocaust voorbij komt, is erg indrukwekkend en verrassend. En ik vond het einde geweldig. Heerlijk magisch en zeer goed bedacht. Ik verklap alleen, dat het te maken heeft met de staart van de leeuw. Dit boek is echt waanzinnig mooi en het zal me niks verbazen, als dit ooit verfilmd zal worden.

Een heerlijk boek voor liefhebbers van een echt goed verhaal.

Een nieuw jaar en natuurlijk moeten we dan beginnen met een steengoed boek. Wegloopdagen is het eerste boek van Pim Lammers voor lezers vanaf tien jaar en ik hoop van harte dat er nog heel wat meer gaan volgen. Wat kan die man goed schrijven. Wegloopdagen is een serieus verhaal met drama, humor en een vleugje avontuur. Maar het is vooral een verhaal waarin de beleving van twee kinderen overtuigend verteld wordt. Luca is verdrietig, omdat zijn vaders voortdurend ruzie maken en waarschijnlijk gaan scheiden. Hij besluit om weg te lopen, en pas terug te komen wanneer ze beloven om bij elkaar te blijven. Maar hij durft niet alleen te gaan. Zijn broer wil niet mee en zijn beste vriend is verhuisd. Daarom hangt hij een briefje op in de supermarkt, in de hoop een nieuwe beste vriend te vinden. Wanneer hij een reactie krijgt van Imane, maken ze plannen om samen weg te lopen. Maar Imane blijkt ook een eigen plan te hebben, waarbij ze de hulp van Luca nodig heeft. Haar opa zit namelijk in een verzorgingstehuis en haar moeder wil het boshuis van opa verkopen. Samen moeten ze opa bevrijden, zodat alles weer terugkeert naar de oude situatie. Maar al snel loopt alles anders dan Luca verwacht had. Wegloopdagen gaat over kinderen, die moeten leren accepteren dat sommige zaken onomkeerbaar zijn. Hoewel ze bepaalde situaties kunnen voorkomen, kunnen ze wel proberen om hun eigen leven zo leuk mogelijk te maken. En soms ontstaan er onverwacht nieuwe kansen. Een heerlijk boek voor liefhebbers van een echt goed verhaal.

Fenomenaal!

Pestbloemen is één van de eerst uitgegeven boeken door de gloednieuwe uitgeverij Blauw Gras. Deze gothic jeugdroman is meteen één van mijn lievelingsboeken geworden. Hoewel het uitgebracht is voor lezers vanaf 10 jaar, vind ik het eerder in de 12+ categorie horen. Het is echt zo’n boek waarvan ik niet al teveel wil weggeven, omdat er een verrassende wending in zit, die ik de lezer gun om zelf te ontdekken. We zijn in Zweden en het jaar is 1710. De pest is uitgebroken in de hoofdstad en de meisjes Magdalena en Ebba worden door hun vader naar hun tante gezonden. Zij woont in een kasteel en is de weduwe van een baron. Bij aankomst wordt het Magdalena al snel duidelijk, dat ze helemaal niet welkom zijn. In het kasteel woont ook de zoon van de baron, maar het wordt de meisjes ten strengste verboden om hem te ontmoeten. Om te voorkomen dat ze rond gaan lopen door het kasteel worden ze opgesloten in een kamer. Wanneer op een avond door nalatigheid de deur niet op slot zit, sluipt Magdalena naar buiten en ontmoet ze eindelijk de jonge baron. Er ontstaat een vriendschap. Een zeer bijzondere vriendschap, zoals heel wat later duidelijk zal worden. Magdalena komt tot de ontdekking, dat het kasteel een gruwelijk geheim verbergt. Pestbloemen is een boek, dat het verdient om de status klassieker te krijgen. Het is een briljante mengeling van historie, realisme en mysterie, dat de lezer vrij lang op een verkeerde been zet. Wanneer je eindelijk ontdekt hoe het zit, kijk je op een heel andere manier terug naar het verhaal. Maar, zoals ik eerder schreef, dat moet je vooral zelf ontdekken. Fenomenaal!