In 1934 stappen Jo Liese en Wolter Smit, een pasgetrouwd
zendelingsechtpaar, op de boot naar Nederlands-Indië.
Vanuit hun post op Sumatra schrijft Jo brieven naar haar
familie in Leiden, waarin ze optimistisch is over werk,
kinderen en huwelijk. Maar in haar aangrijpende dagboeken
klaagt ze over eenzaamheid, worstelt ze met het geloof en
vertelt ze over de problemen die ze heeft met Wolter.
`Gistermorgen viel je stille-tijd-boekje uit je tas en ik zag
daarin staan op Oudejaarsdag: houd ik werkelijk niet meer
van Zus? Dat je die vraag op kunt schrijven is voor mij het
bewijs dat er iets niet in orde is in ons huwelijk. Het is een
bewijs dat ik jouw innerlijk leven niet bevredig. Waarom
niet? Waarom staan we op een dood punt?
Als Jo in 1999 overlijdt laat ze dozen vol dicht beschreven
vellen papier en vele foto s na. Kristine Groenhart, de kleindochter
van Jo en Wolter, heeft deze documenten bewerkt
tot een ontroerend tijdsbeeld van het vooroorlogse Indië, de
oorlogsjaren, de naoorlogse periode zowel in Nederland als
in Indië, de jaren vijftig en de roerige jaren zestig en zeventig
in Nederland tot aan het einde van de twintigste eeuw. De
lezer wordt meegenomen op een tocht langs Jo s worsteling
en strijd, haar feministische opvattingen, haar drang naar
vrijheid, haar eenzaamheid, haar liefde voor de natuur en
haar uiteindelijk verlies.
