Vijf eeuwen wist de Langeveldse kapel de tijd te trotseren. De kroniek ervan is een vreemde mengelmoes van fictie en feiten. 'Het verhaal van de kapel in het Langeveld' laat controleerbaar zien dat de Hollandse graven met de geschiedenis van het gebedshuis verbonden zijn geweest.
Waarom reisden in de achttiende eeuw kunstenaars naar het Langeveld om het kerkje ter plekke te tekenen? Het antwoord op deze vraag leidt niet alleen naar bezitters van nabij gelegen buitenplaatsen, maar ook naar geleerden als Boerhaave en Linnaeus. Met de kunstenaar Abraham de Haen wandelen we naar kasteel de Boekhorst om daar een kijkje te nemen. Vervolgens lopen we met hem naar het Langeveld, waar hij in 1734 de kapel tekende.
In de ondergang van het gebouw spelen de graven van Limburg Stirum een aparte rol, evenals het niet benutte legaat van baron Gerlach van der Does. Tevens zal blijken dat Jan Kloos en alle historici nadien aan de hand van J. Alberdingk Thijm in fabeltjesland verdwaalden.
Zeven beeltenissen van het gebedshuis wisten we te achterhalen. In zijn geheel verschaft 'Het verhaal van de kapel in het Langeveld' een nieuwe kijk op dit kerkje en de geschiedenis van de bewoners erom heen.
